عوامل موثر در تاثیرات افزودنی بتن – تسریع کننده ها

از جمله عوامل موثر در تاثیرات افزودنی بتن میتوان به این موارد اشاره کرد : (1) طرح اختلاط و (2) شرایط محیطی حاکم در زمان بتن ریزی. از عوامل موثر در طرح اختلاط شامل نوع سیمان و میزان آن، نسبت آب به سیمان، سازگاری افزودنی سیمان و حضور دیگر افزودنی ها میتوان نام برد. سیمان با محتویات C3A بالاتر، مانند تیپ I و III واکنش های سریع تری نسبت به سیمان با محتویات C3A پایین همچون تیپ های IV و V دارند. سیمان نرم تر و محتویات با سیمان بالا واکنش را تسریع می کنند. افزودنی های سنتی مورد استفاده برای پمپاژ اغلب واکنش تسریع کننده ی سیمانی را به تاخیر می اندازد.
از دیگر پارامترهای اختلاط که در طی بتن ریزی تاثیر می گذارد، عبارتست از پیمانه مصرفی افزودنی، دمای اختلاط و دمای محیط، نسبت آب به سیمان، پیش هیدراتاسیون سیمان و تاخیر در اضافه شدن افزودنی می باشد. افزودنی با پیمانه مصرفی بالا ایجاد گیرش آنی کرده و موجب اختلاطی شده که به واسطه قدری خشک زیاد قابل ریختن نمی باشد. افزودنی های با پیمانه مصرفی پایین می تواند منجر به زمان گیرش دیرتر و ارجاع به حالت اولیه اختلاط گردد. دماهای بالا و پایین 30<°C <10° | C گیرش را سرعت بخشیده و زمان گیرش را بیشتر کرده و لذا نتایجی مشابه با پیمانه های مصرفی بالا و پایین به دست می آید. پیش هیدراتاسیون سیمان به واسطه حضور رطوبت در سنگدانه و تاخیر در اضافه کردن افزودنی منجر به مقادیر مقاومت اولیه کمتر می شود.

مجموعه ستاره مواد سرا در زمینه ی تولید و فروش واتراستاپ نیز فعالیت دارد.

تاثیر تسریع کننده ها بر هر دو زمان گیرش و توسعه مقاومت اولیه بسیار خاص می باشد. این تاثیر علاوه بر نوع تسریع کننده خاص و سیمان استفاده شده، همچنین به برند و کارخانه تولید کننده سیمان هم بستگی دارد. بسیاری از تسریع کننده های سوزآورتر می توانند دارای اثر زیان بارتری بر ویژگی های شاتکریت در سنین بالاتر باشند، حال آنکه در تسریع گیرش بسیار موثر عمل می کنند. بنابراین، آزمایش سازگاری قبل از ساخت و ساز همه اجزاء شاتکریت کاربردی در یک پروژه مشخص به صورت اجباری در نظر گرفته می شود. آزمایش های ترکیبات سیمان افزودنی برای زمان گیرش، و آزمایش مقاومت فشاری مکعب های ملات ساخته شده در آزمایشگاه می توانند نتایج گمراه کننده ای داشته باشد. در نتیجه چنین آزمایش هایی با صفحات آزمایش پرتابی مورد استفاده با این مواد، تجهیزات و خدمه شاتکریت برای استفاده در پروژه پیشنهاد شد.

جهت خرید ژل میکروسیلیس کلیک کنید.

اثرات بر خصوصیات شکل پذیر و سفت شده بتن و ملات

تسریع کننده ها

عوامل موثر در تاثیرات افزودنی بتن : روش ریختن شاتکریت، آن را از بتن عادی متفاوت کند. در نتیجه توسعه خصوصیات فیزیکی و مکانیکی مانند مقاومت، جمع شدگی، نفوذپذیری و دوام در شاتکریت بسیار متفاوت از این موارد در بتن عادی است.
– یکنواختی اختلاط: میزان سیمان زیاد و پیمانه مصرفی بهینه مصرفی تسریع کننده (%6-3) معمولا تولید مخلوط های به هم چسبیده ای کرده که ساخت لایه را ممکن می سازند. با این وجود، بسته به پیمانه مصرفی افزودنی، اختلاط می تواند چسبندگی خوبی نشان دهد یا تولید یک اختلاط کاملا خشک نماید.

• گیرش اولیه و نهایی: در سطوح پیمانه مصرفی بهینه، زمان گیرش اولیه می تواند به 4 تا 3 دقیقه کاهش یابد، حال آنکه زمان گیرش نهایی می تواند بین 12 تا 15 دقیقه متغیر باشد. مصرف پیمانه های بالاتر حتی این مدت را بیشتر نیز کاهش می دهند.
• مقاومت فشاری و مدول الاستیسیته : در پیمانه های بهینه 2-4%، مقادیر مقاومت اختلاط های حاوی افزودنی معمولا به نسبت اختلاط های متناظر دارای افزودنی، کمتر (%20-15) می باشد. اگر پیمانه مصرفی بشیتر از 4 درصد شود، کاهش مقاومت زیادی داریم. لذا عملا وقتی پیمانه مصرفی بیشتر از %6 شود، الزامات مربوط به عدم کاهش مقاومت بیش از %30 بتن کنترلی رعایت نمی گردد. با این حال، شرایط خاصی مانند توقف نشت آب چنین کاهش هایی قابل قبول هستند. عموما، فاکتورهایی که به نظر اثر زیان آوری بر مقاومت نهایی دارند، مقاومت اولیه بتن را ارتقاء می دهند. رابطه میان مقاومت فشاری و مدول الاستیسیته مشابه با بتن معمولی است، یعنی چنانچه عمل آوری مناسب تامین می شود، این مقادیر به همراه سن افزایش می یابد.
• مقاومت های کششی و خمشی : این مقادیر معمولا از مقادیر مقاومت فشاری انتظار می رود، پایین تر است. این مورد احتمالا تاثیر ورقه شدن و دیگر نقصان های شاتکریت بر روی مقاومت کششی را انعکاس می دهد. مقادیر مقاومت خمشی نیز از وضعیت مشابهی برخوردار است.
• مقاومت پیوند : مقاومت پیوند بالا می تواند بین لایه های شاتکریت و سطح سنگ برای هر دو فرآیندهای اختلاط خشک و مرطوب هنگامی که افزودنی ها استفاده می شوند، حاصل گردد. مقاومت پیوند ابتدا تا پیمانه مصرفی %2 افزایش می یافته و از آن پس با افزوده شدن بیشتر کاهش می یابد.
• جمع شدگی: مقادیر بالاتر برای اختلاط های حاوی افزودنی در قیاس با اختلاط های متناظر بدون افزودنی به دست می آید. جمع شدگی با میزان افزودنی و آب اختلاط بیشتر، هم برای شاتکریت خشک و هم مرطوب افزایش می یابد.
• دوام: اغلب افزودنی های تسریع کننده به طور معکوس روی مقاومت بتن در ذوب و انجماد اثر می گذارد. اخیرا استفاده وسیع از فوم سیلیکا، کاربرد پیمانه های پایین تر تسریع کننده ها را ممکن ساخته و همچنین در ارتقاء مقادیر تخلخل مشارکت کرده است. در نتیجه دوام چنین بتن هایی رشد محسوسی می کند.
• نفوذپذیری: به دلیل آنکه افزودنی ها شرایط ریختن بتن را بهبود می بخشند و جدایش را حداقل می سازند، تصور بر این است که نفوذپذیری می بایستی ارتقاء یابد. با این حال، آزمایش های واقعی نشان می دهد که این اثر حاشیه ای بوده و مقادیر به دست آمده مشابه با مخلوط های بدون افزودنی می باشد. با این وجود، اختلاط های حاوی فوم سیلیکا نفوذپذیری بهتری را نشان می دهند.

جهت مشاهده و خرید گروت اصفهان کلیک کنید.